Πολύς λόγος έχει γίνει ανά τους αιώνες μεταξύ των Χριστιανών, και πολλές αντιπαραθέσεις μεταξύ διαφόρων Χριστοκεντρικών ομολογιών και αιρέσεων, ως προς το χρόνο έλευσης της Βασιλείας των ουρανών ή του Θεού. Μάλιστα, κωμικά και κάποτε τραγικά γεγονότα έχουν συμβεί μεταξύ ευφάνταστων πιστών αναμένοντας τη Βασιλεία του Θεού. Για 2000 χρόνια τώρα υπερατομιστές Χριστιανοί αναμένουν την ονομαζόμενη αρπαγή, δηλαδή το ν' αρπαχτούν στον αέρα από τον ίδιο το Χριστό ώστε να γλιτώσουν, οι εκλεκτοί αυτοί, τη μεγάλη θλίψη στην οποία θα υποφέρουν οι άπιστοι.
Είναι χρήσιμο, λοιπόν, να εξετάσουμε μερικά Βιβλικά εδάφια που αναφέρονται στη βασιλεία του Θεού ή βασιλεία των ουρανών για να μπει το θέμα στη σωστή του διάσταση.
Πρώτος μίλησε για την επικείμενη βασιλεία των ουρανών ο Ιωάννης ο Βαπτιστής ή Πρόδρομος, κηρύσσοντας μετάνοια εν όψει της έναρξης της διακονίας του Ιησού.
«Και κατά τις ημέρες εκείνες έρχεται ο Ιωάννης ο Βαπτιστής, κηρύττοντας στην έρημο της Ιουδαίας, και λέγοντας: Μετανοείτε, επειδή πλησίασε η βασιλεία των ουρανών.» (Κατά Ματθαίον 3: 1-2)
Τι εννοούσε ο Ιωάννης ο Βαπτιστής; Ποια βασιλεία ήταν επί θύραις;
Ας δούμε μερικά εδάφια που διευκρινίζουν ότι πρόκειται για πνευματική βασιλεία στις καρδιές των ανθρώπων. Ο ίδιος ο Ιησούς επανέλαβε τα λόγια του Ιωάννη:
«Από τότε ο Ιησούς άρχισε να κηρύττει και να λέει: Μετανοείτε• επειδή πλησίασε η βασιλεία των ουρανών.» (Κατά Ματθαίον 4: 17)
Ναι μεν η βασιλεία των ουρανών ήταν πλησίον, αλλά για να τη βιώσει κανείς στην καρδιά του έπρεπε πρώτα να μετανοήσει.
«Και από τις ημέρες του Ιωάννη του Βαπτιστή μέχρι αυτή τη στιγμή, η βασιλεία των ουρανών βιάζεται, και οι βιαστές την αρπάζουν.» (Κατά Ματθαίον 11: 12)
Αυτά είναι λόγια του ίδιου του Ιησού, ο οποίος περιγράφει τα αποτελέσματα που είχε το κήρυγμα μετανοίας του Ιωάννη και το δικό του στις καρδιές των ανθρώπων. Οι άνθρωποι βιάζονταν να εισέλθουν στη βασιλεία των ουρανών μετανοώντας και βαπτιζόμενοι στο Ιορδάνη ποταμό. Βιάζονταν ν' απελευθερωθούν από δαιμόνια ώστε στην καρδιά τους να εγκατασταθεί η βασιλεία του Θεού.
«Αλλ' εάν διά του δακτύλου του Θεού εκβάλλω τα δαιμόνια, άρα έφθασε εις εσάς η βασιλεία του Θεού.» (Κατά Λουκά 11: 20)
Αυτά τα λόγια του Ιησού δεν αφήνουν καμία αμφιβολία ως προς τη φύση της βασιλείας του Θεού την οποία εννοούσε. Ήταν μια πνευματική βασιλεία που εγκαθίστατο στην καρδιά των ανθρώπων που ελευθερώνονταν από τα δαιμόνια και τα πάθη, και αποφάσιζαν να ζήσουν μια ενάρετη ζωή. Και ποιος ήταν ο δάκτυλος του Θεού δια του οποίου ο Ιησούς έβγαζε τα δαιμόνια; Ήταν το Πνεύμα του Θεού.
Τα επόμενα εδάφια επιβεβαιώνουν έτι περαιτέρω την εσωτερική φύση της βασιλείας του Θεού:«Και όταν ρωτήθηκε από τους Φαρισαίους, πότε έρχεται η βασιλεία του Θεού, τους απάντησε, και είπε: Δεν έρχεται η βασιλεία του Θεού έτσι, ώστε να παρατηρείται•
Ούτε θα πουν: "Να! εδώ είναι", ή: "Να! εκεί"• επειδή, προσέξτε, η βασιλεία του Θεού είναι μέσα σας.» (Κατά Λουκά 17: 20-21)
Οι Φαρισαίοι της εποχής του Ιησού, ακριβώς όπως και οι φονταμενταλιστές Χριστιανοί ανά τους αιώνες, περίμεναν μια ορατή βασιλεία του Θεού σε μια θεοκρατική πολιτεία, που θα κυβερνιόταν από ένα Μεσσία (κεχρισμένο) βασιλιά. Όμως η απάντηση του Ιησού ήταν ξεκάθαρη. Η βασιλεία του Θεού δεν είναι εξωτερική ώστε να παρατηρείται. Και ούτε θα μπορούσε ποτέ μια θεοκρατική βασιλεία ν' αντιμετωπίσει τις εσωτερικές κακίες της καρδιάς με νόμους και τιμωρίες. Ο μόνος τρόπος για να εγκατασταθεί η βασιλεία του Θεού εντός ημών είναι να επιτρέψουμε στο Πνεύμα του Θεού να καθαρίσει την καρδιά μας από τα πάθη και τις κακίες. Μόνο όταν κάποιος αποφασίσει να υποτάξει τις σκέψεις, τα λόγια, τις επιθυμίες και τις πράξεις του στο θέλημα του Θεού, δηλαδή στη φωνή της συνείδησής του, θα έχει εγκαταστήσει μέσα του τη βασιλεία των ουρανών.
Αυτά τα λόγια του Ιησού ανατρέπουν τις προφητείες της Αποκάλυψης που μιλάνε για ένα ορατό βασίλειο του Θεού στη γη, χωρίς αμαρτία και πόνο, όταν ο Διάβολος θα έχει δεθεί για 1000 έτη και θα βασιλεύει ο Χριστός! Πρόκειται για παραλογισμό εις τη νιοστή που γεννήθηκε από ευσεβείς πόθους υποκριτών οι οποίοι πιστεύουν ότι είναι τόσο άγιοι ώστε θα συγκυβερνήσουν μαζί με το Χριστό μετά την απατηλή Δευτέρα Παρουσία του αφού, σύμφωνα με το ευφάνταστο σενάριο, όλοι οι αμαρτωλοί από τη συντέλεια του κόσμου θα έχουν ριχτεί στη λίμνη του πυρός, κοινώς στην κόλαση!
Σε τέτοιους παραλογισμούς οδηγούνται όσοι αποδίδουν στο Σατανά την ευθύνη για τις αμαρτίες των ανθρώπων και δεν βλέπουν ότι όλες οι κακίες ξεκινούν και τρέφονται από τον ανθρώπινο εγωισμό και τις ακόρεστες επιθυμίες της σάρκας. Κανένας ουρανοκατέβατος Μεσσίας δεν θα μπορέσει ποτέ να δαμάσει αυτούς τους δύο εσωτερικούς γίγαντες που ευθύνονται για την ανθρώπινη μιζέρια και εξαθλίωση.
Με τι μοιάζει η βασιλεία των ουρανών; Ο Ιησούς έδωσε τις ακόλουθες παραβολές που δεν επιδέχονται παρερμηνείας:
«Άλλη παραβολή τους παρέθεσε, λέγοντας: Η βασιλεία των ουρανών είναι όμοια με έναν κόκκο σιναπιού τον οποίο, αφού πήρε ένας άνθρωπος, τον έσπειρε στον αγρό του. Ο κόκκος σιναπιού είναι μεν μικρότερος από όλα τα σπέρματα, όμως όταν αυξηθεί είναι μεγαλύτερο από τα λαχανικά και γίνεται δέντρο, ώστε τα πουλιά του ουρανού έρχονται και κάνουν φωλιές στα κλαδιά του.» (Κατά Ματθαίον 13: 31-32)
Ο αγρός είναι η ψυχή του ανθρώπου. Αρχικά η βασιλεία των ουρανών είναι ένας μικρός σπόρος, σαν τον κόκκο σιναπιού, που φυτεύτηκε εκεί από το Δημιουργό. Αυτός ο σπόρος όμως, αν ποτιστεί και τραφεί κανονικά με το λόγο του Θεού, μπορεί να μεγαλώσει υπερβολικά και να γίνει ένα τεράστιο πνευματικό δένδρο. Στα κλαδιά του μπορούν να φτιάξουν τις φωλιές τους και να βρουν ανάπαυση στην ψυχή τους άνθρωποι κουρασμένοι από την αμαρτία.
«Τους είπε μία άλλη παραβολή: Η βασιλεία των ουρανών είναι όμοια με προζύμι, το οποίο μια γυναίκα, αφού το πήρε, το έκρυψε σε τρία σάτα αλεύρι, μέχρις ότου έγινε ολόκληρο ένζυμο.» (Κατά Ματθαίο 13: 33)
Όπως ένα μικρό κομμάτι από προζύμι κάνει έναν τεράστιο όγκο αλευριού ένζυμο, έτσι και ο άνθρωπος που στην καρδιά του μπήκε το προζύμι της βασιλείας των ουρανών έχει τη δύναμη να κάνει ένζυμη την κοινωνία γύρω του. Ένα φωτισμένο άτομο μπορεί να διαπεράσει και να μεταμορφώσει άλλους, ώστε η βασιλεία των ουρανών να εδραιωθεί και στις ψυχές τους.
Με τι άλλο μοιάζει η βασιλεία των ουρανών;
«Η βασιλεία των ουρανών είναι, πάλι, όμοια με έναν θησαυρό, που είναι κρυμμένος μέσα στο χωράφι, τον οποίο, αφού τον βρήκε ένας άνθρωπος, τον έκρυψε, και, από τη χαρά του, πηγαίνει και πουλάει όλα όσα έχει, και αγοράζει εκείνο το χωράφι.» (Κατά Ματθαίο 13: 44)
Όταν κάποιος ανακαλύπτει, δηλαδή όταν συνειδητοποιεί τον κρυμμένο θησαυρό της βασιλείας των ουρανών μέσα στον πυρήνα της ύπαρξής του, τότε η χαρά του είναι τόσο μεγάλη ώστε πουλάει όλα τα υπάρχοντά του (τα είδωλα) για να επενδύσει σ’ αυτό το θησαυρό. Οι χαρές αυτού του κόσμου ξεθωριάζουν μπροστά στο εκθαμβωτικό φως του πνευματικού θησαυρού – της βασιλείας των ουρανών – που ανακάλυψε μέσα του!
«Η βασιλεία των ουρανών είναι, πάλι, όμοια με έναν άνθρωπο έμπορο, που αναζητάει καλά μαργαριτάρια• ο οποίος, βρίσκοντας ένα πολύτιμο μαργαριτάρι, πήγε και πούλησε όλα όσα είχε, και το αγόρασε.» (Κατά Ματθαίο 13: 45-46)
Κάθε άνθρωπος είναι σαν τον έμπορο μαργαριταριών που διαρκώς αναζητά πολύτιμα μαργαριτάρια για να τ’ αγοράσει. Οι άνθρωποι αναζητούν πολύτιμα μαργαριτάρια στη γνώση, στα αξιώματα και στη δύναμη, στη διασκέδαση κάθε είδους, και γενικά στην ικανοποίηση των αισθήσεών τους. Όμως, όταν ανακαλύψει κανείς τη βασιλεία των ουρανών μέσα του, τότε συνειδητοποιεί ότι έχει βρει το πιο πολύτιμο μαργαριτάρι. Έτσι το άτομο αυτό ξεπουλάει ό,τι έχει και δεν έχει για να το αγοράσει. Η παραβολή είναι φυσικά μια αλληγορία διότι η βασιλεία των ουρανών δεν αγοράζεται με χρήματα.
Και ποιος θα δώσει τα μυστικά της βασιλείας των ουρανών στους ανθρώπους; Ο Ιησούς απαντά και σ’ αυτό:
«Κι εκείνος τους είπε: Γι' αυτό, κάθε γραμματέας, που μαθήτευσε στα πράγματα της βασιλείας των ουρανών, είναι όμοιος με έναν άνθρωπο οικοδεσπότη, που βγάζει από τον θησαυρό του καινούργια και παλιά.» (Κατά Ματθαίο 13: 52)
Ο διδάσκαλος που μαθήτευσε στα πράγματα της βασιλείας των ουρανών πρέπει να είναι ανοιχτός σε καινούργιες αποκαλύψεις. Εάν ο οικοδεσπότης προσφέρει στους καλεσμένους του μόνο παλιά εδέσματα δεν είναι καλός οικοδεσπότης. Το τραγικό με τις θρησκείες είναι ότι δεν εξελίσσονται. Μένουν προσκολλημένες σε παλιές δοξασίες, που συχνά είναι λανθασμένες και αναποτελεσματικές. Έτσι, σαν κακοί οικοδεσπότες, στερούν τους καλεσμένους τους από καινούργιες αναζωογονητικές ιδέες, πνευματικά μαργαριτάρια για τα οποία διψάνε εκείνοι που έχουν καθαρή καρδιά και ανοιχτό πνεύμα. Η αποτελμάτωση των θρησκειών ευθύνεται τα μέγιστα για τον ηθικό εκτροχιασμό της κοινωνίας.
Είναι χρήσιμο, λοιπόν, να εξετάσουμε μερικά Βιβλικά εδάφια που αναφέρονται στη βασιλεία του Θεού ή βασιλεία των ουρανών για να μπει το θέμα στη σωστή του διάσταση.
Πρώτος μίλησε για την επικείμενη βασιλεία των ουρανών ο Ιωάννης ο Βαπτιστής ή Πρόδρομος, κηρύσσοντας μετάνοια εν όψει της έναρξης της διακονίας του Ιησού.
«Και κατά τις ημέρες εκείνες έρχεται ο Ιωάννης ο Βαπτιστής, κηρύττοντας στην έρημο της Ιουδαίας, και λέγοντας: Μετανοείτε, επειδή πλησίασε η βασιλεία των ουρανών.» (Κατά Ματθαίον 3: 1-2)
Τι εννοούσε ο Ιωάννης ο Βαπτιστής; Ποια βασιλεία ήταν επί θύραις;
Ας δούμε μερικά εδάφια που διευκρινίζουν ότι πρόκειται για πνευματική βασιλεία στις καρδιές των ανθρώπων. Ο ίδιος ο Ιησούς επανέλαβε τα λόγια του Ιωάννη:
«Από τότε ο Ιησούς άρχισε να κηρύττει και να λέει: Μετανοείτε• επειδή πλησίασε η βασιλεία των ουρανών.» (Κατά Ματθαίον 4: 17)
Ναι μεν η βασιλεία των ουρανών ήταν πλησίον, αλλά για να τη βιώσει κανείς στην καρδιά του έπρεπε πρώτα να μετανοήσει.
«Και από τις ημέρες του Ιωάννη του Βαπτιστή μέχρι αυτή τη στιγμή, η βασιλεία των ουρανών βιάζεται, και οι βιαστές την αρπάζουν.» (Κατά Ματθαίον 11: 12)
Αυτά είναι λόγια του ίδιου του Ιησού, ο οποίος περιγράφει τα αποτελέσματα που είχε το κήρυγμα μετανοίας του Ιωάννη και το δικό του στις καρδιές των ανθρώπων. Οι άνθρωποι βιάζονταν να εισέλθουν στη βασιλεία των ουρανών μετανοώντας και βαπτιζόμενοι στο Ιορδάνη ποταμό. Βιάζονταν ν' απελευθερωθούν από δαιμόνια ώστε στην καρδιά τους να εγκατασταθεί η βασιλεία του Θεού.
«Αλλ' εάν διά του δακτύλου του Θεού εκβάλλω τα δαιμόνια, άρα έφθασε εις εσάς η βασιλεία του Θεού.» (Κατά Λουκά 11: 20)
Αυτά τα λόγια του Ιησού δεν αφήνουν καμία αμφιβολία ως προς τη φύση της βασιλείας του Θεού την οποία εννοούσε. Ήταν μια πνευματική βασιλεία που εγκαθίστατο στην καρδιά των ανθρώπων που ελευθερώνονταν από τα δαιμόνια και τα πάθη, και αποφάσιζαν να ζήσουν μια ενάρετη ζωή. Και ποιος ήταν ο δάκτυλος του Θεού δια του οποίου ο Ιησούς έβγαζε τα δαιμόνια; Ήταν το Πνεύμα του Θεού.
Τα επόμενα εδάφια επιβεβαιώνουν έτι περαιτέρω την εσωτερική φύση της βασιλείας του Θεού:«Και όταν ρωτήθηκε από τους Φαρισαίους, πότε έρχεται η βασιλεία του Θεού, τους απάντησε, και είπε: Δεν έρχεται η βασιλεία του Θεού έτσι, ώστε να παρατηρείται•
Ούτε θα πουν: "Να! εδώ είναι", ή: "Να! εκεί"• επειδή, προσέξτε, η βασιλεία του Θεού είναι μέσα σας.» (Κατά Λουκά 17: 20-21)
Οι Φαρισαίοι της εποχής του Ιησού, ακριβώς όπως και οι φονταμενταλιστές Χριστιανοί ανά τους αιώνες, περίμεναν μια ορατή βασιλεία του Θεού σε μια θεοκρατική πολιτεία, που θα κυβερνιόταν από ένα Μεσσία (κεχρισμένο) βασιλιά. Όμως η απάντηση του Ιησού ήταν ξεκάθαρη. Η βασιλεία του Θεού δεν είναι εξωτερική ώστε να παρατηρείται. Και ούτε θα μπορούσε ποτέ μια θεοκρατική βασιλεία ν' αντιμετωπίσει τις εσωτερικές κακίες της καρδιάς με νόμους και τιμωρίες. Ο μόνος τρόπος για να εγκατασταθεί η βασιλεία του Θεού εντός ημών είναι να επιτρέψουμε στο Πνεύμα του Θεού να καθαρίσει την καρδιά μας από τα πάθη και τις κακίες. Μόνο όταν κάποιος αποφασίσει να υποτάξει τις σκέψεις, τα λόγια, τις επιθυμίες και τις πράξεις του στο θέλημα του Θεού, δηλαδή στη φωνή της συνείδησής του, θα έχει εγκαταστήσει μέσα του τη βασιλεία των ουρανών.
Αυτά τα λόγια του Ιησού ανατρέπουν τις προφητείες της Αποκάλυψης που μιλάνε για ένα ορατό βασίλειο του Θεού στη γη, χωρίς αμαρτία και πόνο, όταν ο Διάβολος θα έχει δεθεί για 1000 έτη και θα βασιλεύει ο Χριστός! Πρόκειται για παραλογισμό εις τη νιοστή που γεννήθηκε από ευσεβείς πόθους υποκριτών οι οποίοι πιστεύουν ότι είναι τόσο άγιοι ώστε θα συγκυβερνήσουν μαζί με το Χριστό μετά την απατηλή Δευτέρα Παρουσία του αφού, σύμφωνα με το ευφάνταστο σενάριο, όλοι οι αμαρτωλοί από τη συντέλεια του κόσμου θα έχουν ριχτεί στη λίμνη του πυρός, κοινώς στην κόλαση!
Σε τέτοιους παραλογισμούς οδηγούνται όσοι αποδίδουν στο Σατανά την ευθύνη για τις αμαρτίες των ανθρώπων και δεν βλέπουν ότι όλες οι κακίες ξεκινούν και τρέφονται από τον ανθρώπινο εγωισμό και τις ακόρεστες επιθυμίες της σάρκας. Κανένας ουρανοκατέβατος Μεσσίας δεν θα μπορέσει ποτέ να δαμάσει αυτούς τους δύο εσωτερικούς γίγαντες που ευθύνονται για την ανθρώπινη μιζέρια και εξαθλίωση.
Με τι μοιάζει η βασιλεία των ουρανών; Ο Ιησούς έδωσε τις ακόλουθες παραβολές που δεν επιδέχονται παρερμηνείας:
«Άλλη παραβολή τους παρέθεσε, λέγοντας: Η βασιλεία των ουρανών είναι όμοια με έναν κόκκο σιναπιού τον οποίο, αφού πήρε ένας άνθρωπος, τον έσπειρε στον αγρό του. Ο κόκκος σιναπιού είναι μεν μικρότερος από όλα τα σπέρματα, όμως όταν αυξηθεί είναι μεγαλύτερο από τα λαχανικά και γίνεται δέντρο, ώστε τα πουλιά του ουρανού έρχονται και κάνουν φωλιές στα κλαδιά του.» (Κατά Ματθαίον 13: 31-32)
Ο αγρός είναι η ψυχή του ανθρώπου. Αρχικά η βασιλεία των ουρανών είναι ένας μικρός σπόρος, σαν τον κόκκο σιναπιού, που φυτεύτηκε εκεί από το Δημιουργό. Αυτός ο σπόρος όμως, αν ποτιστεί και τραφεί κανονικά με το λόγο του Θεού, μπορεί να μεγαλώσει υπερβολικά και να γίνει ένα τεράστιο πνευματικό δένδρο. Στα κλαδιά του μπορούν να φτιάξουν τις φωλιές τους και να βρουν ανάπαυση στην ψυχή τους άνθρωποι κουρασμένοι από την αμαρτία.
«Τους είπε μία άλλη παραβολή: Η βασιλεία των ουρανών είναι όμοια με προζύμι, το οποίο μια γυναίκα, αφού το πήρε, το έκρυψε σε τρία σάτα αλεύρι, μέχρις ότου έγινε ολόκληρο ένζυμο.» (Κατά Ματθαίο 13: 33)
Όπως ένα μικρό κομμάτι από προζύμι κάνει έναν τεράστιο όγκο αλευριού ένζυμο, έτσι και ο άνθρωπος που στην καρδιά του μπήκε το προζύμι της βασιλείας των ουρανών έχει τη δύναμη να κάνει ένζυμη την κοινωνία γύρω του. Ένα φωτισμένο άτομο μπορεί να διαπεράσει και να μεταμορφώσει άλλους, ώστε η βασιλεία των ουρανών να εδραιωθεί και στις ψυχές τους.
Με τι άλλο μοιάζει η βασιλεία των ουρανών;
«Η βασιλεία των ουρανών είναι, πάλι, όμοια με έναν θησαυρό, που είναι κρυμμένος μέσα στο χωράφι, τον οποίο, αφού τον βρήκε ένας άνθρωπος, τον έκρυψε, και, από τη χαρά του, πηγαίνει και πουλάει όλα όσα έχει, και αγοράζει εκείνο το χωράφι.» (Κατά Ματθαίο 13: 44)
Όταν κάποιος ανακαλύπτει, δηλαδή όταν συνειδητοποιεί τον κρυμμένο θησαυρό της βασιλείας των ουρανών μέσα στον πυρήνα της ύπαρξής του, τότε η χαρά του είναι τόσο μεγάλη ώστε πουλάει όλα τα υπάρχοντά του (τα είδωλα) για να επενδύσει σ’ αυτό το θησαυρό. Οι χαρές αυτού του κόσμου ξεθωριάζουν μπροστά στο εκθαμβωτικό φως του πνευματικού θησαυρού – της βασιλείας των ουρανών – που ανακάλυψε μέσα του!
«Η βασιλεία των ουρανών είναι, πάλι, όμοια με έναν άνθρωπο έμπορο, που αναζητάει καλά μαργαριτάρια• ο οποίος, βρίσκοντας ένα πολύτιμο μαργαριτάρι, πήγε και πούλησε όλα όσα είχε, και το αγόρασε.» (Κατά Ματθαίο 13: 45-46)
Κάθε άνθρωπος είναι σαν τον έμπορο μαργαριταριών που διαρκώς αναζητά πολύτιμα μαργαριτάρια για να τ’ αγοράσει. Οι άνθρωποι αναζητούν πολύτιμα μαργαριτάρια στη γνώση, στα αξιώματα και στη δύναμη, στη διασκέδαση κάθε είδους, και γενικά στην ικανοποίηση των αισθήσεών τους. Όμως, όταν ανακαλύψει κανείς τη βασιλεία των ουρανών μέσα του, τότε συνειδητοποιεί ότι έχει βρει το πιο πολύτιμο μαργαριτάρι. Έτσι το άτομο αυτό ξεπουλάει ό,τι έχει και δεν έχει για να το αγοράσει. Η παραβολή είναι φυσικά μια αλληγορία διότι η βασιλεία των ουρανών δεν αγοράζεται με χρήματα.
Και ποιος θα δώσει τα μυστικά της βασιλείας των ουρανών στους ανθρώπους; Ο Ιησούς απαντά και σ’ αυτό:
«Κι εκείνος τους είπε: Γι' αυτό, κάθε γραμματέας, που μαθήτευσε στα πράγματα της βασιλείας των ουρανών, είναι όμοιος με έναν άνθρωπο οικοδεσπότη, που βγάζει από τον θησαυρό του καινούργια και παλιά.» (Κατά Ματθαίο 13: 52)
Ο διδάσκαλος που μαθήτευσε στα πράγματα της βασιλείας των ουρανών πρέπει να είναι ανοιχτός σε καινούργιες αποκαλύψεις. Εάν ο οικοδεσπότης προσφέρει στους καλεσμένους του μόνο παλιά εδέσματα δεν είναι καλός οικοδεσπότης. Το τραγικό με τις θρησκείες είναι ότι δεν εξελίσσονται. Μένουν προσκολλημένες σε παλιές δοξασίες, που συχνά είναι λανθασμένες και αναποτελεσματικές. Έτσι, σαν κακοί οικοδεσπότες, στερούν τους καλεσμένους τους από καινούργιες αναζωογονητικές ιδέες, πνευματικά μαργαριτάρια για τα οποία διψάνε εκείνοι που έχουν καθαρή καρδιά και ανοιχτό πνεύμα. Η αποτελμάτωση των θρησκειών ευθύνεται τα μέγιστα για τον ηθικό εκτροχιασμό της κοινωνίας.
